Kontynuuję cykl "post dziennie". Wczoraj popełniłem odpowiedź na jeden z komentarzy do poprzedniego tekstu (która nie znalazła się na głównej), a dziś postanowiłem się trochę przyjrzeć Androidowi w wydaniu /e/.

Będzie to spojrzenie z perspektywy "przeciętnego" użytkownika, który nie bawił się w custom-ROM i inne tego typu rzeczy i chciałby tylko używać telefonu.

Pacjentem jest w tym wypadku pierwszy Pixel, który stracił już oficjalne wsparcie Google (ale jest idealny z uwagi na niezły hardware i brak wynalazków typu zablokowany bootloader czy flaga Knox, która pozwala stwierdzić, że w urządzeniu był system nie od producenta).

Dzisiaj dwa słówka o tym, jak wywołać sobie taki piękny obrazek:

Zacznijmy od malutkiego obrazka...

Dzisiejszy wpis rozpocznę od informacji ze strony https://ark.intel.com/content/www/us/en/ark/products/193563/intel-core... mówiącej dosyć jasno, że TJunction = 100°C. Celowo zacytuję też w tym miejscu opis z tej strony "Junction Temperature is the maximum temperature allowed at the processor die".

Kolejna wersja... i doczekałem się DNS przez HTTPS w trybie Secure Folder na Samsungu S9.

Nie jest to może zbyt ważna zmiana dotycząca bezpieczeństwa (więcej), ale cieszy. Z innych ciekawych funkcji jest oczywiście "degoogling" i ukrywanie User Agent:

"Użytkownicy mieli przez kilka miesięcy problem w Linuxie z kartami NVidii i określonymi wersjami sterownika. Zawinił kowal, powiesili cygana" - tak mniej więcej można podsumować to, co ostatnio zaserwował nam na tym portalu jeden z kolegów.

Pomyślałem, że napiszę kilka słów na temat sterowników w najlepszym z najlepszych systemie świata.

Dawno, dawno temu praktycznie każda maszyna była oddzielną wyspą, a urządzenia i nośniki charakteryzowały się dosyć mocną awaryjnością.

Standardem były rozmyślania, czy dysk od Samsunga czy IBM jest lepszy niż któraś tam Barracuda (przypomnę, że SMART został wymyślony około 1995 roku). Zwracaliśmy uwagę na obecność pól magnetycznych i problemy z dyskietkami Verbatim, wielu z nas doświadczało również tego, że porysowanych płyt CD / DVD / Blue-Ray nie można czytać w nieskończność, albo że ulegają one upływowi czasu.

Niedługo dwadzieścia lat stuknie, odtąd wprowadzono system plików NTFS w wersji 3.1 (zwanej czasem 5.1).

Dzisiaj będzie trochę o jednym zjawisku (również w IT): zbyt wiele rzeczy robionych jest na huraaa (albo wręcz odwrotnie - jest niszczonych w zarodku, bo przecież "za mniej niż 15k nie ruszamy klawiatury")

Czy ktoś zauważył, co tu się nie zgadza?

Załóżmy, że oprzemy się na zwykłej normalnej logice. Przez około 83 lata dużo się zmieniło na świecie, i nie mówię tylko o skonstruowaniu tranzystorów i układów scalonych. Jeżeli ktoś minimalnie orientuje w historii, to będzie wiedział, że tragicznie utracony Orzeł, o którym mowa, był prawie rówieśnikiem ORP Błyskawicy, która (o ile nie jest remontowana) stoi zacumowana jako okręt-muzeum w porcie w Gdyni. 

Poznajcie Osborne 1 działającego z systemem operacyjnym CP/M.

Urządzenie wybrałem celowo - pierwsze "laptopy" wyglądały właściwie jak walizki, w których umieszczono normalne "stacjonarne" podzespoły i dodano małe ekraniki CRT (nie było tam nawet mowy o pracy na baterii).

Podobnie w tamtych czasach wyglądały klony IBM-PC

Potem poszło już łatwo - ekrany CRT zostały zastąpione przez LCD (na początku oczywiście mono z ogromnym smużeniem), a całość poszła w kierunku, który znamy dzisiaj (na "dole" bateria, klawiatura i płyta główna, a w pionie matryca LCD)

Ostatnio musiałem dokonać tak skomplikowanej czynności jak zakup folii matowej na "prehistoryczny" telefon Samsung Galaxy S9.

Oprogramowanie

Rozszerzone wsparcie dla Microsoft Office 2010 właśnie się kończy i część firm budzi się za przeproszeniem z ręką w nocniku. Wcześniej to samo przeżywaliśmy chociażby z Windows 7 i Windows XP, podobny "problem" jest też widoczny z kolejnymi wydaniami Androida i wieloma innymi produktami.

O ile mnie pamięć nie myli (a raczej nie myli), Windows jeszcze kilka lat temu miał opory przed zakładaniem / zmianą / usuwaniem partycji na pamięciach flash typu karty pamięci i pendrive.

Kilka ostatnich lat było w wielu obszarach sprzętu zwykłą patologią - co dwa, trzy miesiące pojawiał się "nowy" model, który od "starego" często różnił się nazwą, zmienionym taktowaniem czy jakimś innym drobiazgiem.

Nadprodukcja była widoczna gołym okiem, a wręcz szkodliwa - każdy model trzeba było zaprojektować, wyprodukować, przewieźć, zmagazynować i potem obsłużyć (sterowniki, itp.)

Emocje jeszcze nie opadły... Na setkach portali dostaliśmy powtórzenie właściwie tej samej informacji - Apple potrafiło tak przygotować swoje komputerki w wersji Late 2020, że świetnie nadają się chociażby do obróbki multimediów.

Praktycznie wszystkie recenzje wieszczą koniec x86, i coś w tym sumie jest - rynek w określonych segmentach na pewno przeżyje trzęsienie ziemi.