Gdy byłem mniejszy, na rynku procesorów x86 można było wymienić wiele firm, takich jak Intel, AMD, VIA, Cyrix, Centaur Technology, Transmeta, IBM, NexGen, NEC, UMC, SiS, Ali czy nVidia (lista za Wikipedią, ale były też inne). Klony kolejnych układów do zastosowań wbudowanych produkowano chociażby w Rosji (K1810WM86), ale nie tylko.

Dużo książek i filmów fantastycznych mówi o tym, że czekają nas ogromne, przeludnione blokowiska i jedzenie soi, robaków czy robaków albo ciał ludzkich (klasyk, który traktuje o tym ostatnim, nazywał się bodajże “Zielona pożywka”). Pewien przedsmak tego dają chociażby relacje z przedmieść Paryża, Detroit czy innych miast, gdzie „postępowe” grupy niszczą wszystko w zasięgu wzroku, a zabójstwa, narkotyki i prostytucja to chleb powszedni.

Ostatnio przeczytałem o tym, że bodajże w Chinach można kupić używane Macbook Pro z odłączonym ekranem. Teoretycznie nie ma to sensu, w praktyce pozwala na "życie po życiu" dla sprzętu, który ma zepsuty wyświetlacz.

Rząd bardzo dba o to, żeby absolutnie wszystkie przepisy były jasne i przejrzyste, a obywatele sami chcieli ich przestrzegać. Zmiana w przepisach dotyczących ruchu drogowego została przyjęta bardzo dobrze - konsultacje społecznie pokazały pełne poparcie, zaś proces legislacyjny został przeprowadzony odpowiednio wcześnie. W sumie to mail wysłany automatycznie z serwera rządowego (gdzie mogłem zapisać swój adres mailowy i poprosić o info, gdyby odpowiedni akt prawny został zakualizowany) był tylko formalnym potwierdzeniem, że w końcu udało się... oprócz PDF na odpowiedniej stronie widniał również odpowiedni plik tekstowy, który mogłem od razu podpiąć pod swoją aplikację. 10 sekund i w świat poszła wiadomość, że od 1 stycznia mamy nowe przepisy.

I tak... uderzyłem się chyba w głowę (że w ogóle śmiałbym myśleć, że w Polsce mogłaby nastąpić normalność).

Netflix to poniekąd pewien symbol naszych czasów, po Facebook, Google, Instagramie, Tik-Tok i innych. Wielkie korporacje przyszły do różnych krajów, i zaczęły przekształcać je na swoją modłę.

Gdy w 1989 nastąpiły pewne zmiany u władzy w Polsce, mieliśmy może kiepski przemysł, z przerostem zatrudnienia, nieefektywnymi procesami, i innymi wadami, ale równocześnie całe rzesze Polaków dostało to ulotne wrażenie, że możliwe jest nieograniczenie tworzenie biznesów, i praca na swoim. Ustawa Wilczka i inne działania powodowały, że możliwe było zbudowanie kraju silnego, i pełnego mądrości.

Dzisiaj właściwie bardziej informacja niż notka.

Od kilku ładnych lat próbuję dostarczać różne przydatne informacje dla kierowców - dzięki temu powstały cykle artykułów, ale również aplikacja Przepisy Drogowe (obecnie dostępna dla iOS, iPadOS, MacOS z procesorami M1x, Android, kiedyś również w wersji web, Tizen OS, Firefox OS, ale te wygasiłem z uwagi na brak większego zainteresowania).

W książce "1984" mieliśmy trzy mocarstwa, które prowadziły ze sobą nieustanną wojnę (w której jednak nikt nie wygrywał).

A jak to wygląda w praktyce?

Futuryści od lat mówią o połączeniu człowieka i maszyny, zwolennicy spisków zwracają uwagę na Billa Gatesa i Klausa Szwaba, realiści pokazują na upadające wskaźniki, pesymiści mówią o wojnie, a tzw. zwykli ludzie wyrywają włosy z głów.

Dzisiaj chciałbym napisać kilka słów z zupełnie innej strony. Będzie to celowo post/notka, w której troszkę zapomnę o ludzkich uczuciach, i przejdę do wyliczenia, jak wojna na Ukrainie może wpłynąć na przeciętnego człowieka w Polsce czy Europie (oczywiście potępiam napaść Rosji, niemniej jednak teraz chcę przedstawić coś innego).

Dzisiaj przeczytałem o Teatrze Jaracza (którego przedstawiciele się oburzyli) i Wojciechu Cejrowskim, który podobno stwierdził, że za tę wojnę odpowiedzialny jest Zachód. W tekście była mowa o tym, że Władimir Putin chciał zabezpieczyć się przed tym, żeby na Ukrainie była amerykańska broń atomowa.

Szczerze mówiąc nie jestem specjalistą i politykiem, ale pan Cejrowski przez lata miał dosyć celne spostrzeżenia.

Ostatnio czytałem sobie książkę „Tych niewielu” o Polakach walczących w obronie wysp brytyjskich w 1941 i o rachunku wystawionym po wojnie władzom polskim, a dziś przeczytałem w Gazecie Wyborczej o zaniepokojeniu rządu Wielkiej Brytanii po tym, gdy przyjęto coś około 2300 osób z Ukrainy (liczbę podaję za tekstem).

„Ma być tanio, ale dobrze… Ma być szybko, ale najlepiej, żeby cała ta moc brała się znikąd… Taki sprzęt to ja mogę kupić maksymalnie za 2000 PLN…”

Taką wyliczankę można robić w nieskończoność. Czytałem ostatnio recenzję laptopa (będę urządzenie nazywał laptopem, bo laptop to laptop, a nie jakiś ultrabook czy inne cudo). Urządzenie zostało w tytule zareklamowane jako multimedialne i z Windows 11, i ze wsparciem dla „platformy” Intel Evo.

Wikipedia słynie z tego, że nie zawsze akceptuje pewne opisy. Jest to tłumaczone tym, że wpisy muszą być wolne od emocji, i zawierać wyłącznie suche fakty. Teoretycznie oczywiście wszystko jest w porządku, w praktyce nie raz zdarzało się, że w różnych opisach mogły pozostawać tylko racje przedstawione przez konkretne grupy, co mocno wypaczało opisywaną rzeczywistość (należy nazwać rzeczy po imieniu).

Teoretycznie tzw. pandemia właśnie odchodzi w niebyt. Została zastąpiona tzw. endemią, co w części krajów bynajmniej nie oznacza rezygnacji z super zielonych przepustek (nazwa oczywiście przypadkowo taka jak w Orvella) czy innych „zdobyczy” ostatnich dwóch lat.

Długo się zastanawiałem, czy cokolwiek pisać w sytuacji, która obecnie się dzieje.

Na pewno wszędzie widać masę propagandy, ale nawet pomimo to fakty są dosyć jednoznaczne, i wiadomo, kto jest agresorem, a kto jedynie się broni. Niezależnie jednak od wszystko - stała się rzecz najstraszliwsza i umierają ludzie. Tragedia jest tym większa, że z jednej strony konfliktu mamy cywili, z drugiej wydaje się, że młodzi ludzie nie do końca wiedzą, po co w ogóle mają walczyć (nie bronię ich, a jedynie wskazuję na to, co uderza w wielu wideo).

W pokoju było pięć małp, i drabina z bananami na samej górze. Jedna z małp zdecydowała się po nie sięgnąć, a reszta została oblana zimną wodą. Przy kolejnej próbie skosztowania smakołyku małpy spacyfikowały niepokorną koleżankę. Po jakimś czasie jedna z małp została wymieniona. Nowe zwierzę miało ochotę na jedzenie, niemniej jednak małpy pamiętające karę pokazały jej, że to „niemożliwe”. Wymieniono również po jednej wszystkie małpy z pierwotnego składu, a sytuacja powtarzała się za każdym razie. W końcu w pokoju pozostały małpy, które nie wiedziały dlaczego nie można wziąć bananów ze szczytu drabiny.